ΣΤΑΘΗΣ Σ. 12.ΙΙ.2010

ούτε αλλάζουνε ούτε βουλιάζουνε οι γαλλικές φρεγάτες ...

Το δίλημμα «βούτυρο ή κανόνια» ήταν πάντα ένα ατυχές δίλημμα. Είναι για όλους προφανές ότι για να έχεις βούτυρο πρέπει να διαθέτεις κανόνια...

Προφανές για όλους, όχι απαραιτήτως και για τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις! Αίτινες υπήρξαν όλες βούτυρο στα κανόνια των άλλων - Αγγλων, Γάλλων, Γερμανών, Αμερικανών, Ρώσων· από όλους

αγοράζουμε κανόνια και σε όλους χρωστάμε για βούτυρο...

......................................

Οσο για το ΔΝΤ δεν συνιστά πλέον απειλή! Το κάλεσε ο ίδιος ο Γιωργάκης...


Την «ψυχολογική στήριξη» της Ευρώπης ζήτησε ο κ. Γιώργος Α. Παπανδρέου - να δεις που στο τέλος θα μας πάνε και στον γιατρό,

στον ψυχίατρο δηλαδή, διότι στην «εντατική» μάς είχε πάει από μόνος του ο γιος του Ανδρέα, όταν διαπίστωνε ότι «η χώρα είναι σε κώμα»,

ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου, μέσα απ' τον οποίον ξεμπούκαραν και μας την έπεσαν χρηματιστές και κερδοσκόποι, τοκογλύφοι και τράπεζες, οίκοι αξιολόγησης και πάσης φύσεως ωμοφάγοι τε και πτωματοφάγοι...

Ομως είναι πράγματι η Ελλάδα ένα μέλλον πτώμα σε κώμα; είναι ήδη χρεωκοπημένη ή πέπρωται να χρεωκοπήσει οσονούπω; είναι η Ελλάδα ο αδύνατος κρίκος της Ευρωζώνης; το χειρότερο απ' τα «pigs»;


Μάλλον όχι!

Οπως γράφει χθες στο «Εθνος» ο εκλεκτός συνάδελφος κ. Γιώργος Δελαστίκ, σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου το συνολικό χρέος της Ελλάδας είναι στο ύψος του 179% του ΑΕΠ.

Πολύ κοντά δηλαδή στον μέσον όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης που είναι 175%!

Αν δούμε το συνολικό χρέος (το σύνολο δηλαδή του ποσού που έχουν δανεισθεί κράτος, επιχειρήσεις και ιδιώτες) θα δούμε ότι η Ολλανδία χρωστάει το 234% του ΑΕΠ της (εν σχέσει με το 175% της Ψωροκώσταινας), η Ιρλανδία το 222%, το Βέλγιο το 219%, η Ισπανία το 207%, η Ιταλία το 197% και ούτω καθ' εξής!

Αν μάλιστα απ' το συνολικό χρέος εξετάσουμε το εξωτερικό μέρος (αυτά δηλαδή που κάθε χώρα χρωστάει στους ξένους κι όχι και σε δικές της τράπεζες), η Ιρλανδία χρωστάει τους ξένους το 414% του ΑΕΠ της, η Πορτογαλία το 130%, ενώ η Ελλάδα το 89%! (Τα στοιχεία απ' την «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε».)

Οσο για το έλλειμμα, για να μη σας παραθέσουμε πολλούς αριθμούς ας περιοριστούμε στην Ευρωζώνη με 6,6% για το 2010, στις ΗΠΑ με 10% και στην Ιαπωνία με 10,2% επίσης για το 2010. Ουδεμία απ' αυτές τις χώρες βρίσκεται σε κώμα! Ουδεμίας ο πρωθυπουργός ή πρόεδρος έχει καλέσει Γραφείο Κηδειών να τη θάψει. Μάλιστα προληπτικώς.

Στο ίδιο πνεύμα με δημοσίευμά τους και οι «New York Times» (όπως θα διαπιστώσετε στο ένθετό τού στην «Κ.Ε.» στις 14 Φεβρουαρίου) όταν συμπεραίνουν ότι: «Η αναλογία

του δημοσίου χρέους ως προς το ΑΕΠ στην Ελλάδα δεν είναι υψηλότερη από εκείνη της Γερμανίας»!

Γιατί λοιπόν ο δικός μας, ο Γιωργάκης

βγήκε σαν τον χότζα στο τζαμί κι άρχισε να σκούζει: ακούσατε - ακούσατε

Αγγλοί, Γάλλοι, Πορτογάλοι και Ρουμάνοι, η Ελλάδα όπου να 'ναι τα τεζάρει! - γιατί;

Ασχετος ήταν, βλαξ, βουδούπας, ή βαλτός;

Δεν γνωρίζω τι απ' τα τρία, αλλά και τα τρία είναι χρήσιμα σε εκείνους που, κάνοντας αρχή με την ιδεολογική τρομοκρατία, θέλουν να επιβάλλουν στην Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία πρώτα,

την Ισπανία, την Ιταλία, τη Γαλλία ύστερα -σε όλη την Ενωση εν τέλει, ένα καθεστώς ζόφου, έναν εργασιακό «μεσαίωνα» που θα κρατήσει τους λαούς σκλάβους κι ακόμα πιο αποξενωμένους από τα κέντρα της εξουσίας. Προς τούτο

πέντε είναι οι Ιππότες της Αποκαλύψεως, και οι πέντε ήδη καλπάζουν πάνω απ' τα κεφάλια των Ελλήνων: α) Οι περικοπές στις δημόσιες επενδύσεις, β) η αύξηση της φορολόγησης των εργαζομένων και της μεσαίας τάξης, γ) η κατάργηση των εργασιακών και κοινωνικών κεκτημένων, δ) η εξάρθρωση, διά της κυρίαρχης προπαγάνδας κάθε κοινωνικής αλληλεγγύης, ε) η χειραγώγηση των πολιτών διά της υπερχρέωσης στις τράπεζες.

Ηδη τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής στην πραγματική οικονομία είναι ορατά: στα μικρομάγαζα, στις οικοδομές, στην ανεργία

η οποία έκανε άλμα: έφθασε στο 10,6% από 7,8% πέρσι, μόνον μέσα σε έναν μήνα έχουμε 40.000 ανέργους επιπλέον (με τα επίσημα στοιχεία, ενώ στην πραγματικότητα η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη).

*****

Δεν ξέρω αν ο Γιωργάκης είναι κι ο ίδιος μια φούσκα (που αργά ή γρήγορα θα σκάσει), αλλά πάνω απ' την Ελλάδα και πάνω απ' την Ευρώπη αρχίζει να πλανάται μια χρηματοπιστωτική δικτατορία

μια τιμοκρατική τυραννίδα των πεντακοσιομέδιμνων

μια ολιγαρχία των Δυνατών

μια εκ νέου τραγική Βαϊμάρη...