αγαπη

Μα τι γίνεται με την αγάπη?

Ποιος εξυπνάκιας πέταξε αυτή την λέξη στην ζωή μας?

Πότε θα απελευθερωθούμε από αυτήν την απάτη?

***

Αγαπώ την γυναίκα μου
Αγαπώ τα παιδιά μου
Αγαπώ το σκύλο μου
Αγαπώ την μοτοσυκλέτα μου
Αγαπώ το πρωινό ηλιοβασίλεμα
Αγαπώ το ξενύχτι
το αλκοόλ
Αγαπώ αγαπώ αγαπώ…

Αγαπώ τον πόλεμο
Αγαπώ την βία
Αγαπώ την αδικία
Αγαπώ το πόνο και την οδύνη
Αγαπώ την μοναξιά μου και τα κουσούρια μου
Αγαπώ όλα αυτά που είναι κομμάτι της ζωής μου γιατί η ζωή μου είμαι εγώ και με αγαπάω.

Εμένα αγαπάω.

Μα εγώ μέσα βαθιά μου δεν είμαι ευτυχισμένος. Γιατί εγώ δεν ξέρω ότι εγώ εμένα αγαπάω.
Γιατί εάν εγώ εμένα αγαπάω είμαι εγωιστής.
Και εγώ εγωιστής δεν είμαι γιατί ο εγωισμός είναι κακό και εγώ το κακό δεν το αγαπάω γιατί εάν αγαπάω το κακό τότε είμαι κακός και οι κακοί δεν έχουν αγάπη στην καρδιά τους.
Έτσι δεν λένε?
Εγώ βασικά κουλούρια με σουσάμι πουλάω.
Αλλά μερικές φορές όταν δεν έχει δουλειά μου αρέσει να σκέφτομαι.

περι εγωισμού ο λόγος

Περί εγωισμού ο λόγος.

Ουσιαστικό, αρσενικό, προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό «εγώ».
Ορισμοί:
1.υπερβολική αγάπη του ατόμου προς τον εαυτό του με ταυτόχρονη τάση να υποβάλει το συμφέρον των άλλων στο δικό του
2.τάση ενός ατόμου να μιλά για τον εαυτό του και να παρουσιάζει τα πράγματα πάντα από τη δική του πλευρά
3.η αξιοπρέπεια



Αξιοπρέπεια.

Εγωισμός: έννοια διττή, έννοια μερικώς αντιφατική. Συχνά διαχωρίζεται ως καλός και κακός εγωισμός. Ποτέ όμως, στα πλαίσια μιας συζήτησης. Ξεκινάμε και συζητάμε χωρίς να ξεκαθαρίζουμε.

Τι θα πει εγωισμός τελικά?
Γιατί υπάρχει?

Εγωισμός, αυτοσυντήρηση κοινωνική, ανάγκη για τόνωση αυτοπεποίθησης, ανάγκη για προστασία του ψυχισμού. Προστασία της αξιοπρέπειας.

«ο κόσμος είναι μέσα μου, έξω από εμένα κόσμος δεν υπάρχει, αν εγώ χαθώ, χάθηκε ο κόσμος όλος» Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, Ν.Καζαντζάκης

Το περιβάλλον μας κρύβει κινδύνους και ευκαιρίες. Το ζητούμενο είναι να το ανιχνεύσουμε σωστά για να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις. Αυτές που θα μας επιφέρουν το μέγιστο κέρδος.

Εγωιστής: αυτός που βάζει τον εαυτό του στο επίκεντρο.

Αντίθετο?

Ταπεινός: αυτός που βάζει τον εαυτό του στο περιθώριο

Ο εγωιστής φροντίζει πρωτίστως να έχει κέρδος ο ίδιος. Ο ταπεινός φροντίζει να έχουν κέρδος οι άλλοι.

«Εγωιστές: Αυτοί οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται τον εγωισμό των άλλων»Ambrose Gwynnet Bierce, Το αλφαβητάρι του διαβόλου

Είναι φύσει αδύνατο να μπορεί κάποιος να σταθμίσει με πλήρη ανιδιοτέλεια το ενδεχόμενο κέρδος αυτού και ενός άλλου από μια κάθε αυτή πράξη. Το να μπορέσει να ποσοτικοποιήσει για να συγκρίνει ώστε να πάρει την συλλογικά καλύτερη απόφαση. Ο θάνατος σου η ζωή μου. Ποιανού η ζωή έχει αντικειμενικά μεγαλύτερη αξία?

«Every man thinks his burden is the heaviest» - Bob Marley

«Δεν είναι κακό το να νομίζει ο άνθρωπος ότι έχει κατιτί δικό του. Είναι φυσικό το να αγαπά κανείς τον εαυτό του, μόνο δε ο εγωισμός πρέπει να κατακρίνεται. Δηλαδή όχι το να αγαπάς απλώς τον εαυτό σου, αλλά το να τον αγαπάς περισσότερο από ό,τι πρέπει» Αριστοτέλης.

Διαλέξτε έναν σαφή ορισμό την επόμενη φορά που θα δοκιμάσετε μια συζήτηση που θα εμπεριέχει και την έννοια του «εγωισμού», και φροντίστε να μπορείτε να στηρίξετε αυτήν την έννοια. Δεν είναι εγωιστής αυτός που φροντίζει για το συμφέρον του ακόμα και αν αυτό βλάπτει άλλους. Εγωιστής είναι αυτός που ξεκάθαρα και πέρα από κάθε ανάγκη για σύγκριση αποκομίζει μικρότερο προσωπικό κέρδος σε σχέση με την ζημιά που επιφέρει στο περιβάλλον του. Όταν η διαφορά δεν είναι ξεκάθαρη, το εγωιστής είναι απλά πιθανότητα.

zeitgeist

Να πω και εγώ για το «Σχέδιο της Αφροδίτης»?
Με τρώει ο κώλος μου (και κυρίως με τρώει που το word δεν γνωρίζει την λέξη «κώλος» και μου την βγάζει λάθος).
Ε μη χαίρεστε όμως γιατί ούτε εγώ διαφωνώ. Δεν διαφωνώ όχι γιατί με έπεισαν. Διαφωνώ γιατί το νιώθω καιρό.
*
Όταν κάποιο χτες γνώρισα τους πολιτικούς του μεθαύριο και σιχάθηκα την γεμισμένη με όμορφα λόγια δουλοπρεπή ηλιθιότητα. Ηλίθιοι που μορφωθήκαν απλά από τύχη.
Όταν ο αρχιμαφιόζος της Βομβάης μίλησε στον Gregory Roberts και του είπε: «Σκοπός μας η εξέλιξη».
Όταν τα παιδιά στους δρόμους καίγανε τα μαγαζιά και όταν όλοι κλαφτήκαν για τους μαγαζάτορες μα κανείς για τις τράπεζες. Κανείς για τα τμήματα. Και ας συνεχίζονταν να καίγονται. Και ας συνεχίζονταν να καίγονται μόνο αυτά.
Όταν μια ημέρα ερωτεύτηκα μια γυναίκα άθελα βυθισμένη στην απόγνωση της εποχής μας και την ζήλεψα, και την φοβήθηκα και την έδιωξα.
*
Για όσους το είδαν και είπαν πως «δεν». «πολύ καλό αλλά ανέφικτο», και διάφορα άλλα τέτοια θα επαναλάβω τα τελευταία λόγια «η αλλαγή πηγάζει από μέσα μας».
Φυσικά και είναι ανέφικτο. Το τέλειο πάντα ήταν ανέφικτο και πάντα θα είναι. Οι τελειομανείς το ξέρουν καλά αυτό.
Μα αν δεν είναι το τέλειο λόγος για να προσπαθήσεις τότε τι είναι? Και ποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα μιας τέτοιας αποτυχίας? Όταν προσπαθείς να γίνεις ο καλύτερος όλων, τότε πως είσαι χαμένος αφού ακόμα και τελευταίος όλων να τελειώσεις θα είσαι καλύτερος από ότι ήσουν πρώτα.
Μικρό το τίμημα.
*
Το λάθος μας πάει μπροστά.
Το λάθος μας κινητοποιεί.
Το λάθος μας δίνει ζωή, και το σωστό…
αυτό μας την παίρνει.
*
Χιλιάδες χρόνια ανθρώπινης εξέλιξης, μας έφεραν εδώ. Σε αυτό το νησί που καλούμε γη στον εικοστό αιώνα. Εκατομμύρια χρόνια δουλεύεται.
Μέγας εχθρός του ανθρώπου η βλακεία και εμείς την οπλίσαμε.
Στρατιώτη.
*
Σάμπως και τι νομίζετε ότι θα γίνει αν αύριο βγούμε στα μπαλκόνια μας και πετάξουμε τις τηλεοράσεις μας?
Αν αύριο βγούμε στους δρόμους και κάψουμε τις τράπεζες?
Αν αύριο πούμε «το παραμύθι τελειώνει εδώ»
Ποιος θα αρνηθεί να σου δώσει το τζάκι του αν εσύ δεν έχεις να ζεσταθείς?
Αφού και οι δύο το ίδιο θα θέλετε?
Διώξε τον φόβο, τι και αν κάποιος είναι στραβός? Παιδί μητέρας είναι και αυτός. Και να ξέρεις πως αυτός είναι πιο σημαντικός γιατί αυτός είναι το λάθος. Αυτός είναι ο οδηγός. Και ο φόβος του παιδί δικό σου.
Και αν δεν έχετε τηλεόραση τι θα γίνει? Θα βγείτε έξω να περπατήσετε στα πάρκα που ξηλώνονται. Στα δάση που καίγονται. Στις παραλίες που βρωμίζονται. Ξάφνου μπορεί και να τα εκτιμήσετε ποιος ξέρει.
*
Πολλοί δεν το βλέπουν. Και πολλοί δεν θα το έβλεπαν αναμενόμενο ήταν γιατί πολλοί δεν βλέπουν άλλα και άλλα. Λιγότερα ανέφικτα. Καθόλου ανέφικτα.
Μα αρκεί να το δουν αρκετοί. Αρκεί για να γίνει επανάσταση. Όχι των όπλων. Μεγαλώσαμε. Επανάσταση των λέξεων. Οι λέξεις είναι το όπλο γιατί η νίκη είναι η αλήθεια.
Χάρηκα πραγματικά που η σκηνοθεσία ήταν προπαγανδιστική. Χάρηκα που το μάρκετινγκ βρήκε επιτέλους το σκοπό του. Που η ρητορεία στάθηκε στο πλευρό της αλήθειας. Στιγμές σπάνιες για την ανθρωπότητα. Όσοι μπορούν να ξεχωρίσουν την προπαγάνδα μπορούν να ξεχωρίσουν και το σκοπό της. Όσοι δεν μπορούν … απλά πείθονται.
Εκπληκτική σκηνοθεσία, εκπληκτικοί μονόλογοι.
*
Δεν είναι συνωμοσία μην ψαρώνετε. Δεν υπάρχουν «κάποιοι», δεν υπάρχουν αόρατοι. Είμαστε όλοι εμείς. Ο Κώστας, ο Γιάννης, η Μαρία, η Πόπη. Τυχαίο είναι. Άμα δεν τον έλεγαν Κώστα και τον έλεγαν Γιάννη τότε Γιάννης θα ήταν. (Εκτός και αν ήταν Γιάννα οπότε πάω πάσο).
Πασάρεται κάπως σαν συνομωσία γιατί πόνος που δεν τον νιώθεις δεν είναι πόνος. Γιατί για να παλέψεις τον εχθρό δεν αρκεί να τον νιώσεις. Πρέπει και να τον βρεις.
*
Δείτε το λοιπόν και ξαναδείτε το και ξαναδείτε το και ξαναδείτε το. Και το επόμενο. Σαν συνταγή μια το πρωί μία το βράδυ. Τότε θα δείτε θα σας πείσει και αυτό όπως σας πείθουν και άλλα. Αλλά αυτή την φορά, εσείς θα το έχετε επιλέξει.

κορμι που θαλασσοπαλευει γερασμενο

Δεν νιώθω μόνος και όμως κανέναν δε βλέπω.
αλήθεια... αυτό το δηλητήριο στην καρδιά μας? ποιος το έβαλε .
Και πόσος καιρός τώρα που μας βιάζει η ανοσία
Και ποσό καιρό ακόμα θα αντέξει το γερασμένο σώμα μας?

Φόβος, φθόνος, καχυποψία.
Και ο Νώε άφαντος. κρυμμένος
Και η πλημμύρα του ?
Πίσω από το βράχο του Ηρακλή κρυμένη
ή νεκρή?

Ας χαθώ εγώ δεν με νοιάζει.
Ισως γεννήθηκα παιδί χαμένο
Σε ενα βασίλειο της μοναξιάς
Σε έναν κόσμο φοβισμένο.

Μα κάτι θα γεννηθεί
Μα κάτι θα πεθάνει
Και απο τις στάχτες
Πάλι κάτι θα γεννηθεί

ανοιξαμε ...

μα δεν σας περιμενουμε, και ας σας εχουμε αναγκη.
εσεις δεν ειστε αναγκαιότητα.

προσωπικός χώρος πεταμένος στην μέση της πλατείας.

ελέυθερος, ασυμβίβαστος, κριτής όλων με ματιά στοργική.

χωρις συγκεκριμένο περιεχόμενο, χωρίς σκοπό πέρα απο αυτόν που δηλώνεται.

απλα υπάρχει για να μοιράζεται.

όποιος θέλει απλώνει το χέρι και βάφει.

Easy Living

Η μουσική κυλά
Απλώνεται.
Και ο χρόνος
Πυρήνας μια λέξη όλων
Ο δικός μου
Ο δικός της
Αυτός που χρειάζεται
Για όσο δεν μοιράζεται

Το βράδυ περνά
Και χάνεται
Και το αύριο
Άνθρωπο φέρνει άλλο
Σε θέλω
Δεν θέλω
Ο ιδρώτας να τρέξει
Το στήθος να αντέξει

Η σκέψη περνά
και ορθώνεται
Στο χθες
Στα όνειρα που σπάσαν όλα
Μια στιγμή
Μια ρωγμή
η αγάπη γυρεύει
Το παιδί που πιστεύει.

Το παιδί εκείνο
που κρύφτηκε,
Τον άντρα, που ποτέ
δεν φοβήθηκε
το παιδί εκείνο που κρύφτηκε