Στην Ιαπωνία 25 ζευγάρια έχουν ήδη πραγματοποιήσει την τελετή ενώ ακόμα 900 αιτήσεις έχουν κατατεθεί.
606 ευρώ ανά διαζύγιο ζητάει ο Χιρόκι Τεράι για να φιλοξενήσει την γιορτή σε ένα ειδικό μέγαρο διαζυγίων, πολύ λιγότερα από όσα ζητάει ένας παππάς στην Ελλάδα για να μας τα ψάλει (κυριολεκτικά).
Η στιγμή ειρηνικής λύσης ενός συμβολαίου αποτελεί την σφραγίδα της επιτυχίας του, και ποιος ο λόγος άραγε να μην το γιορτάσεις? Ελεύθεροι άνθρωποι είμαστε και εμείς αποφασίζουμε τα όρια της ελευθερίας μας (λέμε τώρα)... ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι. Άλλος ένας απαρχαιωμένος θεσμός λοιπόν βρίσκει τον δρόμο για τον εξορθολογισμό του. Αφού γιορτάζεται ο γάμος γιατί να μην γιορτάζεται και το διαζύγιο παρά να αντιμετωπίζεται ως αποτυχία και εξευτελισμός δυσκολεύοντας τους παντρεμένους να αντιμετωπίσουν με ορθολογισμό το ενδεχόμενο να μην μπορούν και να μην θέλουν πλέον να συνεχίσουν ως παντρεμένοι? Κανένας λόγος.
Ο θεσμός έγινε γνωστός από το διαζύγιο του γνωστού 33χρονου επιχειρηματία Φούτζι, που μαζί με την γυναίκα του φτάσαν στο μέγαρο με μια άμαξα ενώ πεζή πίσω τους ακολουθούσαν οι συγγενείς και φίλοι τους που παραβρέθηκαν στην μεγαλόπρεπη τελετή.
«Δίνοντας τέλος στο γάμο μας, θέλαμε να κάνουμε μία νέα αρχή και να αποκτήσουμε μία αίσθηση ανανέωσης», δήλωσε στην τηλεόραση του Ρόιτερ
Εισερχόμενοι στην αίθουσα στάθηκαν εν τω μέσω αυτής και σε μια συμβολική κίνηση κατέστρεψαν με σφυρί τη βέρα τους κάτι που σημαίνει το τέλος της σχέσης τους. Το σφυρί έφερε πάνω του ένα κεφάλι βατράχου καθώς οι βάτραχοι συμβολίζουν την αλλαγή στην ιαπωνέζικη παράδοση.
«Τη στιγμή που είδα τη σπασμένη βέρα, είπα στον εαυτό μου "Ναι. Είναι ωραία η αίσθηση», είπε η κ. Φούτζι μετά από οκτώ χρόνια γάμου.
Ελπίζω μόνο να μην προλάβει η εκκλησία της Ελλάδος να το καθιερώσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου